TANIEC

„Ciało pulsuje rytmem muzyki , porusza się inspirowane jej atmosferą.
Raz szybciej, raz wolniej w zależności od tempa.
Bliskość partnera potęguje zmysłowość chwili.
Niesamowita energia i uczucie szczęścia
jednym słowem TANIEC „

Marek Konderak

 

 

Niby proste ,a jednak czasami szukamy wskazówek by doskonalić swoje umiejętności.
Pragniemy lepiej poznać i zrozumieć „mowę” swojego ciała.
Informacje zawarte na tych stronach nie sprawią,
że po ich przeczytaniu staniecie się od razu Mistrzami,
ale pomogą zrozumieć podstawowe zasady tańca.
Pamiętajcie jednak, żeto trening i praktyka 
czyni Mistrzem.

 

 

Linia Tańca  jest wyimaginowaną linią przedstawiającą przeciwny do kierunku ruchu wskazówek zegara kierunek ruchu wokół parkietu. W tańcach takich jak Walc i Tango, wszyscy tańczący muszą poruszać się w tym samym kierunku, przeciwnym do kierunku ruchu wskazówek zegara, aby zminimalizować ryzyko kolizji.

 

Ruch Dookoła Linii Tańca

Jak widzisz na ilustracji, linia tańca jest bardziej prostokątna niż okrągła (Nie jest to przypadek, ponieważ większość sal jest prostokątna). To dzieli  linię tańca na dwie różne grupy obszarów:  krawędzie boczne i rogi (kąty) sali. Gdy tańczysz przy krawędzi sali, poruszasz się wzdłuż linii tańca w kierunku rogu (kąta) sali. Kiedy róg (kąt) sali zostanie osiągnięty, robisz skręt i rozpoczynasz poruszanie się po „nowej” linii tańca.

Nawet podczas tańców progresywnych, nie wszystkie ruchy będą wykonywane dokładnie wzdłuż Linii Tańca. Niektóre ruchy mogą być wykonywane w poprzek tej linii, „zygzakiem”, lub nawet przez krótki okres czasu przeciwnie do niej. Ale ogólny ruch powinien stale postępować w kierunku Linii Tańca. Ilość przestrzeni do poruszania się przypadającej na każdego tancerza jest zależna od wielu czynników, wliczając w to wielkość parkietu, liczbę tancerzy na parkiecie, rodzaj tańca oraz okoliczności (na przykład: tańce towarzyskie, zawody, pokaz).

Ogólna regułą jest to , że najlepiej wykorzystywać do poruszania się krawędzie boczne sali. Rogi (kąty) sali dają Tobie większą elastyczność w skręcaniu i zmianie kierunku ,ponieważ każdy robi tu to samo. Nieruchome figury, linie i pozy powinny być zarezerwowane dla środkowej części sali, gdzie kierunek ruchu jest mniej wyraźny.

 

TAŃCE W MIEJSCU I PROGRESYWNE

Każdy styl tańca od Tango do Cha Cha może być sklasyfikowany jako albo taniec w miejscu albo taniec progresywny. Tańce ” w miejscu” charakteryzują się ruchami sprawiającymi, że tancerze pozostają na ogół na jednym ograniczonym obszarze podłogi przez cały taniec, podczas gdy tańce „progresywne” zawierają ruchy, które sprawiają, że tancerze stale się przemieszczają. Linia Tańca ma zastosowanie tylko do tej drugiej kategorii.

 

TAŃCE W MIEJSCU

(brak linii tańca)

Cha Cha

Rumba

Bolero

Swing/Jive

Mambo/Salsa

Merengue

 

TAŃCE PROGRESYWNE

(poruszanie się wzdłuż linii tańca)

Walc

Tango

Walc Wiedeński

Fokstrot

Quickstep

Samba*

Paso Doble*

*Zauważ, że wszystkie tańce towarzyskie (standardowe) są sklasyfikowane jako tańce progresywne, podczas gdy większość tańców Latynoskich jest sklasyfikowana jako tańce w miejscu. Wyjątkiem od tego są Samba i Paso Doble, które tym się różnią od innych tańców latynoskich, że są jedynymi, w których zachodzi poruszanie wzdłuż linii tańca.

 

Ruchy stóp w stosunku do ciała

W tańcach towarzyskich (standardowych) kroki są zazwyczaj opisywane pod względem ułożenia stóp w określonym kierunku. Trzynaście najbardziej powszechnych ukierunkowanych ruchów jest zilustrowanych na diagramie poniżej. Zostały one podzielone na grupy według poziomu złożoności poszczególnych ruchów: kierunki podstawowe (w przód, w bok i w tył), ukośne, ukośne mieszane oraz CBMP. Ciągła linia wskazuje kierunek poruszającej się stopy; linia kreskowana pokazuje drogę „stojącej” stopy, w celu zilustrowania CBMP.

Kierunki Podstawowe

Podstawowe kierunki nie wymagają za dużo wyjaśnień. Ruchy w przód, w bok i w tył są ruchami, z którymi jesteśmy zaznajomieni. Powinno się zauważyć jednak, że ruchy w przód i w tył powinny być różne od tych wykonywanych „w CBMP” przez fakt, że są one wykonywane na oddzielnych, aczkolwiek wąskich torach.

 

Kierunki Ukośne

Każda stopa może poruszać się w jednym z dwóch ukośnych kierunków: ukośnie w przód i ukośnie w tył. Kiedy krok jest opisywany jako ukośny, powinien być wykonywany mniej więcej 45 stopni od zarówno ciała jak i stóp. Ponieważ nasze ciała są tak dobrze zaznajomione z podstawowymi ukierunkowanymi ruchami, bardzo powszechne u początkujących jest obracanie stóp by wskazywały ukośny kierunek ruchu. Jednakże, kiedy palec wskazuje w tym kierunku, krok nie jest już opisywany jako ukośny. Staje się on po prostu krokiem w przód (lub w tył) wykonywanym w ukośnym ustawieniu. Ruch jedynie kwalifikuje się jako „ukośny w przód” lub „ukośny w tył” kiedy stopa i ciało są skręcone o około 1/8 od kierunku ruchu.

 

Kierunki Ukośne Mieszane

Ruchy wykonywane w kierunkach ukośnych mieszanych są tymi ruchami, które zawierają w sobie zwrot „… i odrobinę” w swoim opisie. Kierunek jest ukośny, ale jak sugeruje opis, tylko odrobinę. W sumie są cztery kierunki ukośne mieszane: (1) w bok i odrobinę w przód, (2) w bok i odrobinę w tył, (3) W przód i odrobinę w lewo/w prawo oraz (4) w tył i odrobinę w lewo/w prawo.

 

CBMP

CBMP oznacza Contra Body Movement Position (co w tłumaczeniu oznacza: Pozycja Ruchu Przeciwstawnych Ciał (obiektów)). Jest to pozycja stóp, w której jedna stopa jest umieszczona wzdłuż lub w poprzek toru poruszania drugiej. Na diagramie, linia kropkowana przedstawia drogę drugoplanowej stopy. Krok jest opisywany jako „w przód lub w tył w CBMP” kiedy jest umieszczony wzdłuż drogi stopy drugoplanowej. Kiedy jest umieszczony w poprzek drogi stopy drugoplanowej – jest opisywany jako „W Przód i W Poprzek w CBMP”

 

Ustawienie ciała w stosunku do trzech podstawowych punktów sali :

• • 1. linia tańca
    2. ściana
    3. środek (centrum) Sali

ŚCIANA

Większość sal ma 4 ściany, ale ścianą, która jest wspominana przy omawianiu linii tańca i ustawienia, jest ściana, najbliżej której tańczą tancerze, gdy poruszają się wzdłuż Linii Tańca. Kiedy jesteś zwrócony przodem do Linii Tańca, ściana będzie po stronie Twojej prawej ręki.

ŚRODEK

Na sali są dwa środki: (1) Prawdziwy Środek, który jest rzeczywistym centralnym punktem sali i (2) Względny Środek, który znajduje się bezpośrednio naprzeciw ściany. Nie ma znaczenia, w którym miejscu sali stoisz – jeśli jesteś zwrócony w kierunku Linii Tańca, Względny Środek znajduje się po stronie Twojej lewej ręki. Ustawienia, tak jak są opisane w kursie, zawsze odnoszą się do Względnego Środka (który jest zazwyczaj określany po prostu jako „środek”).

ZWRACANIE SIĘ PRZODEM LUB TYŁEM DO… , WSKAZYWANIE

Oprócz określania kierunku stóp, ustawienia mogą również odnosić się do orientacji w przestrzeni ciała albo nawet kierunku, w którym ciało się przemieszcza. Kiedy stopy wskazują prosto przed siebie i kierunek ruchu jest w przód (prosto lub ukośnie) albo w bok, ustawienie jest określane jako „Zwrócony przodem…” (na przykład:  Zwrócony przodem do Linii Tańca)

Kiedy stopy wskazują prosto przed siebie, ale ciało porusza się w tył (prosto lub ukośnie), ustawienie jest opisywane jako „Zwrócony tyłem…” (na przykład: „Zwrócony tyłem do Środka”)

Kiedy stopy są skręcone do ustawienia różnego od ustawienia ciała, to jest ono określane jako „Wskazujące w kierunku” (na przykład: „Wskazujące w kierunku Ściany”)

a)Przodem do linii tańca lub tyłem w kierunku przeciwnym do linii tańca

b) Przodem ukośnie do środka lub tyłem ukośnie do ściany w kierunku przeciwnym do linii tańca

c) Przodem ukośnie do ściany lub tyłem ukośnie do środka sali

d) Przodem do środka sali sali lub tyłem do ściany kierunku przeciwnym do linii tańca

e) Przodem do ściany lub tyłem do ściany

f) Tyłem do linii tańca lub przodem w kierunku przeciwnym do linii tańca

g) Tyłem ukośnie do ściany lub przodem ukośnie do środka

w kierunku przeciwnym do linii tańca

h) Tyłem ukośnie do środka sali lub tyłem ukośnie do środka sali

w kierunku przeciwnym do linii tańca

Opis

Pozycja Zamknięta w łagodnych tańcach towarzyskich (standardowych)

jest najbardziej podstawową i powszechną pozycją używaną do poruszania się po parkiecie.

Ustawienie

Mężczyzna i kobieta stoją naprzeciwko siebie zetknięci ciałami, odrobinę równoważąc do lewej. Stopy powinny być ustawione w nieznacznej równowadze tak, by prawa stopa każdego z partnerów mogła kroczyć  pomiędzy stopami drugiego partnera.

Punkty Styku

1. Styk ciał. Prawa połowa przedniej części ciała mężczyzny styka się z prawą połową przedniej części ciała kobiety. Styk rozpoczyna się w górnej części uda i powinien ciągnąć się w górę, aż do środkowej części tułowia.

2. Lewa ręka mężczyzny do prawej ręki kobiety. Dłoń na dłoni w uniesionym w górę uścisku, z palcami i kciukiem zaciśniętymi wokół ręki partnera.

3. Prawa ręka mężczyzny na plecach kobiety. Prawa ręka jest luźno obejmująca, z palcami i kciukiem złączonymi razem (nie rozwartymi od siebie). Ręka styka się z jej plecami na łopatce. Jego nadgarstek powinien stykać się z jej dolną częścią ramienia (pachą) w miejscu krzyżowania się jej ramienia z resztą ciała.

4. Lewa ręka kobiety i przedramię na górnej części ramienia mężczyzny. Ten punkt styku może różnić się, zależnie od długości ramion każdego z partnerów oraz ich względnego wzrostu. Przy dobrze dopasowanej parze o średnim wzroście i średniej długości ramion – jej ręka spoczywa na szycie krzyżowania się jego mięśnia naramiennego z bicepsem.

Opis

Pozycja Promenady jest pozycją taneczną w kształcie litery „V” – lewa strona mężczyzny i prawa strona kobiety są lekko otwarte. Poruszanie odbywa się w kierunku otwartej strony.

Ustawienie

Mężczyzna i kobieta stoją naprzeciwko siebie zetknięci ciałami, odrobinę równoważąc do lewej. Środkowa część ciała (brzuch) kobiety styka się z przodem prawej części ciała mężczyzny. Stopy kobiety powinny być ustawione trochę za stopami mężczyzny. W pozycji promenady głowa mężczyzny powinna być skręcona w lewo zaś głowa kobiety w prawo.

Punkty Styku

1. Styk ciał. Prawa połowa ciała mężczyzny jest w styku ze środkową częścią (brzuchem) kobiety. Styk rozpoczyna się w górnej części uda i powinien ciągnąć się w górę, aż do  środkowej części tułowia.

2. Lewa ręka mężczyzny do prawej ręki kobiety. Dłoń na dłoni w uniesionym w górę uścisku, z palcami i kciukiem zaciśniętymi wokół ręki partnera.

3. Prawa ręka mężczyzny na plecach kobiety. Prawa ręka jest luźno obejmująca, z palcami i kciukiem złączonymi razem (nie rozwartymi od siebie). Ręka styka się z jej plecami na łopatce. Jego nadgarstek powinien stykać się z jej dolną częścią ramienia (pachą) w miejscu krzyżowania się jej ramienia z resztą ciała.

Ten punkt styku nie powinien zmieniać się w stosunku do podstawowej pozycji zamkniętej.

4. Lewa ręka kobiety i przedramię na górnej części ramienia mężczyzny. Ten punkt styku nie powinien zmieniać się w stosunku do podstawowej pozycji zamkniętej.

Opis

Pozycja: „Partner Na Zewnątrz Z Prawej” jest wariacją Pozycji Zamkniętej, w której tory przemieszczania się stóp  są wyrównywane tak, aby pozwolić jednemu partnerowi poruszać się w kierunku prawej nogi drugiego partnera.

Ustawienie

Mężczyzna i kobieta stoją naprzeciwko siebie zetknięci ciałami, odrobinę równoważąc do lewej. Stopy powinny być ustawione w równowadze tak, by jeden partner mógł kroczyć na zewnątrz prawej nogi drugiego partnera. Górna część ciała każdego z partnerów powinna być skręcona odrobinę w prawo tak, aby lewa strona ciała wystawała do przodu. To sprawi, że krok do przodu na lewej stopie będzie wykonywany z „prowadzeniem lewej strony”, podczas gdy krok do przodu  na prawej stopie jest wykonywany w CBMP. Odwrotnie, krok w tył na prawej stopie jest wykonywany „prowadzeniem prawej strony”, podczas gdy krok w tył na lewej stopie jest wykonywany wCBMP.

Punkty Styku

Punkty styku w pozycji: „Partner Za Zewnątrz” są takie same jak te z Pozycji Zamkniętej.

 

Pozycje w tańcach latynoamerykańskich:

 

           Pozycja zamknięta                                           Pozycja otwarta                                                      Pozycja Fan

                     

Jest wiele sposobów na to aby opisać układ stóp. Niektóre metody polegają na opisie kąta albo pozycji danej stopy podczas gdy inne opisują pozycję albo kąt ułożenia stóp względem siebie. Poniższy artykuł pozwoli Państwu uzyskać podstawowe pojęcie na temat najbardziej powszechnych metod opisu rozmaitych układów stóp.

Najbardziej podstawową metodą jest odniesienie się do jednej z pięciu podstawowych pozycji stóp.

POZYCJA PIERWSZA                                                                  POZYCJA DRUGA

Stopy razem                                                              Stopy osobno,obok siebie

                                          

POZYCJA TRZECIA                                          POZYCJA CZWARTA                                                                   POZYCJA PIĄTA

Stopy razem, pięta do podbicia.         Stopy osobno, jedna stopa przed drugą.                    Stopy razem, jedna stopa przed drugą, palec dotyka pięty

                                                                        

Powyższe pięć układów stóp ustalono do nauki baletu i w rezultacie nie zawsze pasują one do tańca towarzyskiego. Jest bardziej prawdopodobne, że usłyszy się z ust instruktora tańca towarzyskiego instrukcję “krok do przodu” niż “pozycja czwarta”. Wynika to z tego prostego powodu, że osoby uprawiające taniec towarzyski wolą mówić w kategoriach kierunku ruchu. Pomimo to, można się liczyć z tym, że instruktorzy będą się okazjonalnie odnosić także do pozycji stóp (szczególnie do pozycji piątej) tak więc ich znajomość jest rzeczą przydatną.

 

Rozstaw

Rozstaw stóp jest procesem obracania stóp do zewnątrz do kąta, przy którym palce wskazują w kierunku od siebie. Kąt, który jest zawarty pomiędzy stopami jest zwany stopniem rozstawu. Kiedy stopy są ustawione bez rozstawu mówi się, że leżą równolegle

Stopy równolegle                                                                      Stopy w rozstawie

                                                                  

 

W odmianach tańca towarzyskiego zwanych “Smooth” i “Standard” stopy przeważnie trzyma się równolegle. Pewien rozstaw jest stosowany w bardzo specyficznych sytuacjach kiedy jest to zaznaczone w technicznej analizie figury. Jeżeli rozstaw nie jest określony zakłada się równoległy układ stóp.

Natomiast w tańcach Latynoskich rozstaw poleca się w większości sytuacji. Zalecana jego wielkość mieści się gdzieś pomiędzy 45 a 90 stopni. Tancerze starają się osiągnąć rozstaw całkowicie poprzez obrót nogi tak, żeby kolana zawsze zawierały ten sam kąt co palce u nóg. Niemniej jednak tancerze tańczący tańce latynoskie pozwolą stopom na rozchył w kostce. W ten sposób kolana, kiedy się je zegnie, wskazują na wprost (lub nawet lekko do wewnątrz) pomimo pewnego kąta rozwarcia stóp.

 

 

Trzy zakresy ruchu w tańcu latynoamerykańskim:

Na początku przyjrzymy się w jaki sposób mogą poruszać się Twoje biodra. W rzeczywistości mogą one poruszać się w praktycznie każdym kierunku lub kombinacji kierunków, jednakże my sprowadzimy te kierunki do trzech zakresów ruchu: do przodu i do tyłu, w górę i w dół, w lewo i w prawo.

Teraz wyobraź sobie, że trzymasz wokół ciała hula hop. Możesz poruszać hula hop dookoła w każdym z ww. trzech zakresów ruchu poprzez przechylanie go do przodu i do tyłu, w lewo i w prawo lub poprzez „kierowanie” nim w sposób rotacyjny wokół ciała. Twoja miednica porusza się dookoła kręgosłupa w bardzo podobny sposób.

Podczas tej lekcji nauczymy się kilku sztuczek, które pomogą Państwu odkryć zakresy ruchu w obrębie własnego ciała. Nauczymy się jak „wyizolować” miednicę tak aby poruszała się niezależnie od reszty ciała używając wszystkich tych zakresów ruchu. Następnie będzie trzeba nauczyć własne ciało odpowiednich ruchów i pozycji poprzez ćwiczenia i powtarzanie.

Ruch bioder wyprowadzany z kolan

 

Dlaczego właśnie kolana?

Ruch latynoski jest właściwie czymś więcej niż tylko ruchem bioder… Wymaga ruchu całego ciała. Jako obserwatorzy mamy tendencję do tego, aby w większym stopniu zauważać ruch bioder niż jakiejkolwiek innej części ciała. Z drugiej strony należy pamiętać o tym, że ruch jednej części ciała jest zazwyczaj rezultatem ruchów innych części ciała i biodra nie są oczywiście w tym względzie wyjątkiem…

Jeśli myśli się o ruchu bioder tak jak opisano powyżej, to perspektywa nauki techniki staje się mniej przerażająca. Dla większości ludzi wygodniejszą i bardziej przyswajalną jest koncepcja nauki ruchu kolan niż ruchu bioder.

Najpowszechniejszym błędem wśród osób zaczynających naukę ruchu bioder jest tendencja do kołysania całym ciałem w jednym kierunku, zamiast „izolowania” bioder od kręgosłupa. Gdy jednak uda się już nauczyć odpowiedniego ruchu kolan wtedy nieuniknionym skutkiem będzie dobry izolowany ruch bioder.

 

 

Jak to działa?

Gdy chcesz wywołać posuwisty lub kołyszący ruch bioder, zegnij jedno kolano pozostawiając drugie wyprostowane.

Na diagramie powyżej kobieta zgina swoje lewe kolano podczas gdy drugie pozostawia wyprostowane. Zauważ jaki ma to wpływ na położenie jej bioder oraz całego ciała:

• • • Ponieważ lewe kolano jest zgięte, lewe biodro jest niżej niż prawe. Linia (B) ilustruje wynikowy kąt pochylenia talii.
    • Linia ramion (A) jest jednakże nadal prosta. Części tułowia są zatem nierówne; lewa część jest wydłużona podczas gdy prawa jest krótsza.
    • Linia (C) pokazuje obrót bioder zgodny z ruchem wskazówek zegara wynikający z wypchnięcia w tył biodra wyprostowanej w kolanie nogi oraz wypchnięcia w przód biodra nogi zgiętej w kolanie.

 

Ważne fakty o skupianiu wzroku na punkcie:

• • Skupianie wzroku na punkcie jest powszechną techniką stosowaną do obrotów, ale nie jest jedyną. Inne techniki stosowane we współczesnych tańcach towarzyskich zawierają utrzymywanie silnego skręcenia głowy w lewą lub prawą stronę, albo nawet patrzenie prosto w sufit.
  • Skupianie wzroku na punkcie może pomóc zmniejszyć zawroty głowy do ograniczonego poziomu, ale najlepszym sposobem na ich przezwyciężenie jest doświadczenie i po prostu przyzwyczajenie ciała do wirowania.